http://dl.piy.ir/uploads/%D8%B7%D9%84%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%86%D8%A7-%D9%85%D9%86-%D8%AB%D9%86%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%88%D8%AF%D8%A7%D8%B9%D8%8C-%D9%88%D8%AC%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D8%B4%DA%A9%D8%B1-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%86%D8%A7-%D9%85%D8%A7-%D8%AF%D8%B9%D8%A7-%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%AF%D8%A7%D8%B9.mp3
یا مهدی گاهی از آسمان خیالم عبور کن
شعر مرا به نیم نگاهی مرور کن
دل مرده ام، قبول ، تو اما مسیح باش
یک جمعه هم زیارت اهل قبور کن
اللهم عجل لولیک الفرج
«قال فبما أغویتنی لأقعدنّ لهم صراطک المستقیم ثم لأتینّهم من بین أیدیهم و من خلفهم و عن أیمانهم و عن شمائلهم و لا تجد أکثرهم شاکرین». (اعراف/16)
شیطان گفت: حال که مرا بخاطر انسان از بهشت راندی، را مستقیم را بر آنها خواهم گرفت و از روبرو و پشت سر و از راست و چپ به سراغشان می آیم و بیشتر ایشان را از شکر گزارن نخواهی یافت.
امام علی علیه السلام فرمودند:
منظور از پیش رو حوادث آینده است چه حوادث لذت بخش که انسان آرزوی آن را دارد ویا حوادث ناگواری که از آن می ترسد مثل ترس از فقر و یا سرزنش دیگران. و نیز یعنی آخرت را در نظرشان بی ارزش می کنم.
منظور از پشت سر فرزندان و نسل آدمی است چرا که گمان می کند بقا و شادی و ناراحتی او به بقا و شادی و ناراحتی آنها وابسته است.پس به خاطر زندگی دنیایی آنها، خود را جهنمی می کند. و نیز یعنی آنها را به جمع ثروت و ندادن حقوق واجب آن فرامان میدهم تا برای وارثان باقی بماند.
منظور از سمت راست ، بعد مثبت و دینداری است. مثل مبالغه و افراط گری . یعنی دینشان را زینت بخشی گمراهی و خوب جلوه دادن شبهات خراب می کنم.
منظور از طرف چپ بی دینی یعنی لذتهای دنیا را دوست داشتنی می کنم و شهوت ها را بر دلهاشان غالب میکنم.
و لباس التقوا ذلک خیر
امام باقر علیه السلام:
لباس تقوا عفت است. عورت انسان باعفت، هرگز ظاهر نمی گردد اگر چه لباسی بر تن نداشته باشد.
ولی انسان گنهکار عورت خود راظاهر می کند اگر چه لباس بر تن داشته باشد.
قالامیرالمومنینعلیهالسلام:
الْإِیمَانُ عَلَى أَرْبَعِ دَعَائِمَ
عَلَى الصَّبْرِ وَ الْیَقِینِ وَ الْعَدْلِ وَ الْجِهَادِ
فَالصَّبْرُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ
عَلَى الشَّوْقِ وَ الشَّفَقِ وَ الزُّهْدِ وَ التَّرَقُّبِ
فَمَنِ اشْتَاقَ إِلَى الْجَنَّةِ سَلَا عَنِ الشَّهَوَاتِ وَ مَنْ أَشْفَقَ مِنَ النَّارِ اجْتَنَبَ الْمُحَرَّمَاتِ وَ مَنْ زَهِدَ فِی الدُّنْیَا اسْتَهَانَ المصیبات و مَنِ ارْتَقَبَ الْمَوْتَ سَارَعَ فِی الْخَیْرَاتِ
وَ الْیَقِینُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ
عَلَى تَبْصِرَةِ الْفِطْنَةِ وتَأَوُّلِ الْحِکْمَةِ وَ مَعْرِفَةِ الْعِبْرَةِ وَ سُنَّةِ الْأَوَّلِینَ
فَمَنْ تَبَصَّرَ الْفِطْنَةَ تَبَیَّنَ فِی الْحِکْمَةِ وَ مَنْ تَبَیَّنَ فِی الْحِکْمَةِ عَرَفَ الْعِبْرَةَ وَ مَنْ عَرَفَ الْعِبْرَةَ تَأَوَّلَ الْحِکْمَةَ وَ مَنْ تَأَوَّلَ الْحِکْمَةَ أَبْصَرَ الْعِبْرَةَ وَمَنْ أَبْصَرَ الْعِبْرَةَ فَکَأَنَّمَا کَانَ فِی الْأَوَّلِین
بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار ج65 348 باب 27 دعائم الإسلام و الإیمان و شعبهما و فضل الإسلام ..... ص : 329
على علیه السّلام در باره ایمان فرمود: ایمان داراى چهار پایه است: صبر، یقین، عدل و جهاد
صبر هم چهار شعبه دارد: شوق، ترس، زهد و مراقبت
هر کس شوق بهشت داشته باشد از هوسها و شهوات دست باز مى دارد، وهر کس از آتش دوزخ بترسد از محرمات دورى مى کند، هر کس زهد اختیار کند مصیبتها را خوار مى داند، وهر کس مراقب مرگ باشد در کارهاى نیک شتاب مىکند.
یقین هم چهار شعبه دارد: هوش، بصیرت، حکمت، پند و عبرت، از روش گذشتگان، هر کس بینائى برایش حاصل شد از حکمت استفاده مىکند، و هر کس حکمت را شناخت، موارد اعتبار را مىشناسد، و هر کس موارد عبرت را شناخت مانند گذشتگان خواهد بود و از آنها پند خواهند گرفت.